Sempre admirei aos chamados artistas, polo cansancio e implicación persoal que supón escribir, interpretar, pintar,...
O canso que é, e o duro que pode chegar a ser.

Non é casualidade que as depresións, e mesmo suicidios estean ligados a estes colectivos, en moita mais medida que outros socialmente considerados inferiores.

E é que non se pasa un a súa xornada laboral desengranando o seu pensamento, e as veces a un mesmo.

E iso é duro.

Ofelia, que duro é ser protagonista dun drama que sempre vai ter un final triste e coñecido.